Απρόσμενη αποτυχία; 7 βήματα για να τη μετατρέψουμε σε επιτυχία!
Δεν έχουμε ιδέα τι συνέβη! Τι ήταν αυτό που μόλις μάθαμε? Μόλις λάβαμε τα αποτελέσματα των εξετάσεών μας και δεν είναι αυτό ακριβώς που περιμέναμε.. Είναι το αντίθετο, μάλιστα! Αποτύχαμε! Πώς έγινε αυτό;
Ανεξαρτήτως με το πόση εμπειρία έχουμε σε εξετάσεις ή το πόσο καλά προετοιμασμένοι είμαστε, έρχεται κάποια στιγμή που απλά θα αποτύχουμε σε κάποιο πτυχίο. Σε περίπτωση που αναγνωρίσουμε από μόνοι μας, ότι δεν αφιερώσαμε την αναγκαία προσπάθεια μέσω διαβάσματος και εξάσκησης, τότε είναι πολύ πιο απλό να αποδεχθούμε την αποτυχία. Όπως και να’ χει, για έναν μαθητή ο οποίος είχε προετοιμαστεί δυναμικά για μια εξέταση, ο οποίος δεν ένιωθε ότι είναι κάτι το απραγματοποίητο εκείνη τη στιγμή που έγραφε, ο οποίος ένιωθε ότι τα πήγε καλά…όταν αυτός ο μαθητής αποτυγχάνει, τότε είναι πραγματικά δύσκολο να το διαχειριστεί.
Ακολουθώντας αυτά τα 7 βήματα θα επανακτήσετε την αυτοπεποίθησή σας, θα ενδυναμώσετε την αποφασιστικότητά σας και θα είστε οι τελικοί νικητές στη μάχη των εξετάσεων!
- Ας αναγνωρίσουμε ότι η αποτυχία είναι μέρος του παιχνιδιού.
Την πρώτη φορά που δώσαμε εξετάσεις, το νιώσαμε για τα καλά. Αυτό το άγνωστο μέχρι στιγμής άγχος, την καρδιά μας που πήγαινε να σπάσει και αυτό το σφίξιμο στο στομάχι. «Δεν θα περάσω. Δεν θυμάμαι τίποτα. Τί ήρθα να κάνω εγώ εδώ;» , χιλιάδες τέτοιες σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μας πριν δώσουμε εξετάσεις. Λίγους μήνες αργότερα όμως, παρά την απαισιοδοξία και το φόβο μας, ανακαλύπτουμε ότι τα έχουμε πάει μια χαρά και ότι πετύχαμε! Αυτή η πρώτη επιτυχία είναι αρκετά δυνατή να καταπνίξει όλο το άγχος που, όπως είναι φυσιολογικό θα επανεμφανιστεί, πριν τις επόμενες εξετάσεις.
Όπως είναι φυσικό, οι γονείς και οι δάσκαλοί μας, από την πρώτη κιόλας στιγμή, προσπαθούν να εμφυσήσουν ακόμα μια ιδέα στο μυαλό μας. Την ιδέα ότι η αποτυχία είναι επίσης μια πιθανότητα, αλλά εάν εμείς περνάμε από τη μία επιτυχία στην επόμενη, είναι πάρα πολύ εύκολο να ξεχάσουμε ότι υπάρχει και η αποτυχία.
Αυτή τη στιγμή όμως που η αποτυχία έχει γίνει η σημερινή μας πραγματικότητα, ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να το θυμηθούμε. Να θυμηθούμε ότι η αποτυχία βαδίζει χέρι- χέρι με την προσπάθεια, με τον κόπο και ειδικά με τις εξετάσεις. Η αποτυχία είναι μία από τις προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε κάθε φορά που επιδιώκουμε να κατακτήσουμε κάτι αξιέπαινο στη ζωή μας.
2. Ας ανιχνεύσουμε το λάθος μας.
Όταν μας ανακοινώνεται το αποτέλεσμα, πέφτουμε από τα σύννεφα, δεν δεχόμαστε ότι αποτύχαμε και γινόμαστε έξαλλοι. Συχνά, νιώθουμε ότι αδικηθήκαμε και ξεκινάμε να τα βάζουμε με το σύστημα εξετάσεων, με τον εξεταστή, με τον δάσκαλό μας, ή ακόμα και με τον καιρό που μας οδήγησαν σε μια τέτοια παταγώδη αποτυχία. Δεν περνάει καν από το μυαλό μας ότι ίσως θα έπρεπε να τα βάλουμε με τον εαυτό μας.
Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο, μας δίνεται μια επιλογή. Μπορούμε είτε να συνεχίσουμε να κατηγορούμε άλλους για το τι συνέβη ή μπορούμε να αποφασίσουμε συνειδητά ότι εμείς οι ίδιοι έχουμε το 100% της ευθύνης για ό,τι έγινε. Η πρώτη εναλλακτική είναι πιο εύκολη, καθώς αποδεχόμαστε το ρόλο του θύματος που για οτιδήποτε του συμβαίνει, θετικό ή αρνητικό, είναι έρμαιο της μοίρας του, καλής ή κακής. Από την άλλη, εάν αποφασίσουμε ότι εμείς έχουμε τον πλήρη έλεγχο για αυτά που συμβαίνουν, τότε τα δεδομένα μας θα αλλάξουν, καθώς θα έχουμε αντιληφθεί ότι κάθε αποτέλεσμα βρίσκεται στα χέρια μας.
Ας μείνουμε για κάποια λεπτά μόνοι και ας προσπαθήσουμε να αναπαράγουμε όλη τη διαδικασία της εξέτασης στο μυαλό μας. Τι πήγε στραβά; Τι μας ξέφυγε; Υπάρχει κάποιο σημείο της εξέτασης στο οποίο δεν αφιερώσαμε την απαιτούμενη προσοχή; Υπήρχαν σημεία στα οποία βιαστήκαμε να απαντήσουμε ενώ είχαμε χρόνο;
Σίγουρα, κάποια απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα θα μας δώσει και το λόγο της αποτυχίας μας. Αυτό όμως είναι πολύ καλό! Γιατί, τώρα ξέρουμε! Τώρα, ξέρουμε σε ποιο σημείο κάναμε λάθος. Και δεν πειράζει. Επειδή αυτό είναι ακριβώς το σημείο που πρέπει να διορθώσουμε. Την επόμενη φορά, θα έχουμε σίγουρα καλύψει αυτό το κενό.
3. Ας δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία.
Κάπου ανάμεσα σ’αυτά τα συναισθήματα θυμού, λύπης και απογοήτευσης, θυμηθήκαμε ότι η αποτυχία είναι πιθανή σε οποιαδήποτε εξέταση. Επίσης, ανακαλύψαμε ότι υπήρχαν σημεία που δεν προσέξαμε κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Ήρθε η στιγμή να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση προς όφελος μας.
Ξέρουμε τι γεύση έχει πια η αποτυχία, Ξέρουμε ότι δεν είμαστε αήττητοι στις εξετάσεις. Αποφασίζουμε να διορθώσουμε αυτά τα σημεία κατά την προετοιμασία μας για τις επόμενες εξετάσεις, με αποτέλεσμα να γινόμαστε πιο ώριμοι. Και στην τελική, αποτύχαμε ενώ προσπαθούσαμε να πάμε μπροστά στη ζωή. Ενώ μαθαίναμε, και προσπαθούσαμε να μάθουμε. Αποτύχαμε βαδίζοντας προς τα μπροστά.
4. Ας ανακαλύψουμε την επιμονή.
Κατά την προσωπική μου άποψη, αυτό το χαρακτηριστικό διαχωρίζει τους νικητές από τους χαμένους. Αυτό είναι το σημείο- καμπή που θα καθορίσει το μέλλον, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των εξετάσεων, αλλά σε κάθε μία προσπάθεια στη ζωή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν αποτυγχάνουν, νιώθουν συνήθως τέτοια λύπη και απογοήτευση που απλά τα παρατάνε. Πείθουν τον εαυτό τους ότι δεν είναι αρκετά καλοί ή έξυπνοι και ότι αφού απέτυχαν τώρα, είναι σίγουρο ότι θα αποτυγχάνουν κάθε φορά, έτσι λοιπόν, απλά το βάζουν κάτω. Είτε παρατάνε τη γλώσσα ή το χόμπυ που μόλις ξεκίνησαν είτε το αλλάζουν και ξεκινούν εκ νέου κάτι καινούργιο.
Είναι ώρα να επιμείνουμε. Είναι ώρα να μην τα παρατήσουμε. Είναι ώρα να μείνουμε προσηλωμένοι στο στόχο μας. Ανεξαρτήτως με το πόσες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μας, δεν πρέπει να τις αφήσουμε να μας αποθαρρύνουν. Προσπαθήσαμε και αποτύχαμε. Αυτό είναι όλο. Μπορούμε πάντα να προσπαθήσουμε ΠΑΛΙ! Όχι μόνο να προσπαθήσουμε, αλλά και να πετύχουμε καθώς έχουμε κερδίσει τόσο σημαντική γνώση απ’ αυτό που συνέβη που θα μπορέσουμε να τη χρησιμοποιήσουμε στη μελλοντική προετοιμασία μας.
5. Ας βρούμε ένα κίνητρο.
Το να βρει κανείς κίνητρο, μετά από μια αποτυχία, αποτελεί σίγουρα πρόκληση. Πέρα από τον περιορισμένο αριθμό ανθρώπων, οι οποίοι θα μας ενθαρρύνουν πάντοτε, υπάρχει και ένας τεράστιος αριθμός από αυτούς που θα μας κοροϊδέψουν και που θα αισθανθούν χαρά με τα νέα της αποτυχίας μας. Είναι αυτοί που θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι δεν είμαστε ικανοί να πετύχουμε. Μην τολμήσουμε να τους ακούσουμε! Θα τους κάνουμε απλά τη χάρη μ’ αυτόν τον τρόπο. Το καλύτερο είναι να απομακρυνθούμε από την αρνητική αυτή ενέργεια, είτε πρόκειται για φίλο, είτε για μέλος της οικογένειάς μας, είτε δάσκαλο ή κάποιον άλλο. Άλλωστε, αυτά που θέλουμε να καταφέρουμε δεν τα κάνουμε για αυτούς. Αλλά μόνο για εμάς!
Γι’ αυτό το λόγο, ας γίνουμε οι μεγαλύτεροι φαν του εαυτού μας! Ας ξεκινήσουμε να πιστεύουμε στον εαυτό μας με όλη μας την καρδιά ακόμα και αν δεν το συνηθίζαμε στο παρελθόν. Ειδικά, όταν αποτυγχάνουμε πρέπει να βρούμε τη δύναμη και την υποστήριξη που χρειαζόμαστε μέσα μας. Να πιστέψουμε ότι είμαστε απόλυτα ικανοί να κατορθώσουμε τα πάντα, ακόμα και εάν υπάρξουν κάποια στραβοπατήματα στη διαδρομή. Μπορούμε πάντα να συνεχίζουμε και να φτάσουμε σε μια επιτυχία μεγαλύτερη από αυτή που περιμέναμε.
6. Ας βρούμε ένα πρότυπο.
Βρήκαμε επιτέλους την αυτοπεποίθησή μας και αυτό που έχει σειρά, είναι να κοιτάξουμε γύρω μας και να ανακαλύψουμε ένα πρότυπο. Ίσως έχουμε ήδη κάποιον ή όχι. Ας ψάξουμε για ανθρώπους στο στενό οικογενειακό μας περιβάλλον που σεβόμαστε και θαυμάζουμε. Ας ψάξουμε για ανθρώπους που έχουν πετύχει αυτό που επιθυμούμε να πετύχουμε. Ας τους ζητήσουμε να κάνουν μια συζήτηση μαζί μας. Ας τους ρωτήσουμε για τους κόπους τους, τις προσπάθειές τους και για τις στιγμές που ήταν έτοιμοι να τα παρατήσουν αλλά δεν το έκαναν Είναι σίγουρο ότι θα νιώσουμε πολύ καλύτερα μετά. Θα δούμε από πρώτο χέρι, ότι ακόμα και οι πιο σημαντικοί άνθρωποι ξεκίνησαν από το μηδέν και όλοι τους αντιμετώπισαν κάποιον αριθμό δυσκολιών πριν τα καταφέρουν.
Εάν δεν υπάρχει τέτοιο άτομο στην οικογένειά μας, δεν πειράζει. Μπορούμε να ανακαλύψουμε κάποιον μέσα από βιβλία ή συνεντεύξεις. Αυτό θα συμβεί όταν παρατηρήσουμε προσεκτικά τα λόγια αυτού του ανθρώπου και ας έχουμε πίστη ότι αυτή η μικρή επιτυχία θα στρώσει έναν δρόμο μεγάλης επιτυχίας στο μέλλον
7. Ας χτίσουμε έναν πιο δυνατό χαρακτήρα.
Αυτή τη στιγμή στη ζωή μας αντιμετωπίζουμε μια αποτυχία. Ας είναι. Ακόμα και αν δεν το έχουμε αποδεχθεί, μπορούμε να ακολουθήσουμε τα απαραίτητα βήματα ώστε να το μετατρέψουμε σε μια πολύτιμη εμπειρία για το μέλλον μας. Όλο αυτό δεν είναι μόνο τεστ γνώσεων αλλά και χαρακτήρα. Η συνεχής επιτυχία είναι πολύ κακός δάσκαλος και μπορεί να μας παραπλανήσει όταν πρόκειται για τις δυνατότητές μας. Η αποτυχία, από την άλλη, θα μας κρατήσει μετριόφρονες και εργατικούς προς τον στόχο μας. Θα μας προσφέρει την ευκαιρία να σχηματίσουμε έναν πιο δυναμικό και φιλόδοξο χαρακτήρα, επίμονο προς την επίτευξη κάθε στόχου.